Kongres Budownictwa
przygotował projekt ustawy o kasach budowlanych dla mało i średnio
zarabiających rodzin, który został przekazany rządowi z propozycją
podjęcia inicjatywy legislacyjnej w tej sprawie.

Warszawa, 29 maja 2006 roku
Pani Anna Kalata
Minister Pracy i Polityki
Społecznej
[...] Jak wszyscy pamiętamy PiS szło do wyborów z
wielkim programem budowy 3 milionów mieszkań w okresie 8 lat, co
przysporzyło tej partii wielu zwolenników. Niestety po wyborach okazało się, że
przyjęto najgorszy po wojnie budżet sfery mieszkaniowej i tym samym
brutalnie przekreślono możliwość jakiejkolwiek znaczącej poprawy w roku
bieżącym.
Kongres Budownictwa wydał w ostatnich miesiącach
książkę Pana J. Życińskiego pt. „Budownictwo mieszkaniowe w Europie
Zachodniej – Historia mieszkaniowej solidarności”, która w sposób
szczegółowy pokazuje jak poszczególne kraje europejskie rozwiązywały
swoje problemy mieszkaniowe, szczególnie dla mało i średnio
zarabiających rodzin. W większości tych krajów uruchomiono system kas
mieszkaniowych, które pomagały niebogatym rodzinom w realizacji swoich
marzeń o własnym mieszkaniu. W Polsce w 1997 roku została również
przyjęta ustawa w tej sprawie, której byłem współautorem. Niestety po
przyjęciu przez Sejm, Senat i podpisaniu przez Prezydenta ustawie
jednoosobowo sprzeciwił się ówczesny Minister Finansów i Wicepremier
rządu i nie wydał jedynego potrzebnego przepisu wykonawczego. Ustawa
umarła śmiercią naturalną. W tym samym czasie inne kraje Europy
Środkowo-Wschodniej, częściowo w oparciu o wzory polskie, przyjęły
prawie identyczne ustawy, które funkcjonują do dzisiaj. Przykładowo na
dzień dzisiejszy w Czechach, w kraju wielokrotnie mniejszym od Polski,
otwarto ok. 6 milionów rachunków, a wartość zakontraktowanych umów
przekroczyła 39 mld EUR.
Sprawa braku mieszkań w Polsce głównie wśród rodzin
biedniejszych i pozbawienia perspektyw zdobycia własnego dachu nad
głową przez młode małżeństwa ma głównie charakter społeczny i socjalny.
Programy mieszkaniowe sprzyjają również rozwojowi gospodarczemu i
tworzy najtańsze miejsca pracy.
W związku z powyższym Kongres Budownictwa przesyła
na Pani ręce społeczny projekt utworzenia w Polsce kas budowlanych dla
mało i średnio zarabiających rodzin. Sądzimy, że Pani resort we
współpracy z Ministerstwem Budownictwa mógłby podjąć inicjatywę rządową
w sprawie pilnego przyjęcia tej ustawy. Kongres Budownictwa jest
przygotowany zapewnić na każdym etapie procedowania odpowiednich
ekspertów, którzy przedstawią doświadczenia europejskie w tej sprawie.
[...]
Z
wyrazami szacunku
Roman Nowicki
Przewodniczący Stałego Przedstawicielstwa
Kongresu Budownictwa
Projekt
ustawy (2006.04.04.)
USTAWA
z dnia .......... 2006 r.
o kasach
oszczędnościowo-budowlanych i wspieraniu przez państwo oszczędzania na
cele mieszkaniowe.
Rozdział 1
Przepisy ogólne
Art. 1.
Ustawa określa zasady tworzenia i funkcjonowania kas
oszczędnościowo-budowlanych, zwanych dalej "kasami", oszczędzania przez
osoby fizyczne na cele mieszkaniowe oraz udzielania kredytów
mieszkaniowych.
Art. 2.
Kasy są bankami tworzonymi i działającymi w formie spółek akcyjnych, do
których w zakresie nie uregulowanym niniejszą ustawą mają zastosowanie
przepisy ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Prawo bankowe (Dz. U. z
2002 r. Nr 72, poz. 665 z późniejszymi zmianami)
Art. 3.
Określenie "kasa oszczędnościowo-budowlana" może być używane w nazwie
oraz do określenia działalności lub reklamy wyłącznie w odniesieniu do
jednostki będącej kasą oszczędnościowo-budowlaną w rozumieniu
niniejszej ustawy.
Art. 4.
Działalność kasy, z zastrzeżeniem art. 5 ust. 2, polega wyłącznie na
przyjmowaniu na imienne rachunki docelowego oszczędzania wkładów
oszczędnościowych od osób fizycznych i udzielaniu im kredytów na cele
mieszkaniowe.
Art. 5. 1.
Środki pochodzące z wkładów oszczędnościowych, w tym przyznane premie
mieszkaniowe, wraz z oprocentowaniem kasa przeznacza na kredyty
udzielane na podstawie umów docelowego oszczędzania na cele
mieszkaniowe określone w art. 8.
2. Okresowo wolne środki kasy mogą lokować:
- w papiery wartościowe emitowane przez Skarb Państwa
lub Narodowy Bank Polski,
- na rachunkach lokat terminowych w bankach.
Art. 6. Od
wkładów oszczędnościowych gromadzonych zgodnie z umowami docelowego
oszczędzania w kasach nie jest wymagana rezerwa obowiązkowa, o której
mowa w art. 38 ust. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - o Narodowym
Banku Polskim (Dz. U. z 1998 r. Nr 140, poz. 938 z późniejszymi
zmianami).
Rozdział
2
Umowa docelowego oszczędzania na cele mieszkaniowe
Art. 7.
Przez umowę docelowego oszczędzania na cele mieszkaniowe należy
rozumieć umowę zawartą między kasą a osobą fizyczną, określającą
wysokość docelowej sumy umowy, warunki oszczędzania oraz udzielenia
kredytu na cele mieszkaniowe realizowane na terytorium Rzeczypospolitej
Polskiej.
Art. 8.
Celami
mieszkaniowymi, o których mowa w art. 7, są:
- odpłatne nabycie, budowa, odbudowa, remont, z
wyjątkiem bieżącej konserwacji, modernizacja, przebudowa, rozbudowa lub
nadbudowa domu albo lokalu mieszkalnego,
- (1) uzyskanie spółdzielczego prawa do
lokalu mieszkalnego albo prawa odrębnej własności lokalu lub domu
jednorodzinnego,
- nabycie własności, a także udziału we współwłasności,
gruntu przeznaczonego pod budowę domu jednorodzinnego lub lokalu
mieszkalnego oraz uzbrojenie działki budowlanej,
- spłata kredytu bankowego zaciągniętego, po dniu
wejścia w życie niniejszej ustawy, na cele określone w pkt 1-3,
- (2) wniesienie przez członka spółdzielni
mieszkaniowej wpłat przeznaczonych na przeniesienie przez spółdzielnię
mieszkaniową na rzecz członka prawa własności lokalu mieszkalnego.
Art. 9. 1.
Umowa docelowego oszczędzania powinna być pod rygorem nieważności
zawarta na piśmie i określać w szczególności:
- cel mieszkaniowy, o którym mowa w art. 8,
- docelową sumę umowy,
- strony umowy,
- kwoty i terminy dokonywania wpłat środków pieniężnych
przez osobę fizyczną oraz wysokość oprocentowania tych środków,
- kwoty kredytu i wysokość jego oprocentowania oraz
sposób i terminy jego wypłacania,
- sposób zabezpieczenia zwrotu kredytu oraz sposób i
terminy jego spłaty,
- warunki zmiany postanowień umowy,
- warunki cesji praw i obowiązków wynikających z umowy
oraz Kodeksu cywilnego,
- warunki wypowiedzenia umowy,
- wysokość opłat i prowizji bankowych.
2. Umowa nie może zawierać ograniczeń w obowiązku
kasy do udzielenia kredytu mieszkaniowego, jeżeli oszczędzający wypełni
warunki określone w umowie.
3. Kasy wydają regulaminy umów docelowego
oszczędzania, stanowiące załącznik będący integralną częścią umowy
docelowego oszczędzania.
4. Postanowienia regulaminów, o których mowa w ust.
3, są dla stron wiążące, jeżeli strony w umowie nie ustalą odmiennie
swych praw i obowiązków.
Art. 10. Na
docelową sumę umowy składają się:
- wpłaty pieniężne oszczędzającego,
- oprocentowanie od wkładów oszczędnościowych,
naliczone przez kasę,
- premie mieszkaniowe,
- kredyt mieszkaniowy.
Art. 11. 1. Wysokość
oprocentowania wkładów
oszczędnościowych i kredytu mieszkaniowego określona w umowie
docelowego oszczędzania jest niezmienna w czasie obowiązywania umowy.
2. Różnica między wysokością oprocentowania kredytu
mieszkaniowego a wysokością oprocentowania wkładów oszczędnościowych
nie może przekraczać 3 punktów procentowych.
Art. 12. 1.
Wysokość kredytu mieszkaniowego nie może przekraczać sumy zgromadzonych
oszczędności, łącznie z premiami i oprocentowaniem, o których mowa w
art. 5 ust. 1.
2. Okres oszczędzania nie może być krótszy niż dwa
lata.
Art. 13.
Kasa udziela kredytu na cele mieszkaniowe, jeżeli spłata kredytu
została zabezpieczona ustanowieniem hipoteki lub w inny sposób
określony w umowie docelowego oszczędzania.
Rozdział
3
Wspieranie przez państwo docelowego oszczędzania na cele mieszkaniowe
Art. 14. 1.
Osobie fizycznej oszczędzającej w kasie przysługuje premia
mieszkaniowa, zwana dalej "premią". Premia jest udzielana corocznie ze
środków budżetu państwa w wysokości 15% zgromadzonych w danym roku
wkładów oszczędnościowych, z zastrzeżeniem ust. 2.
2. Dla obliczenia premii za dany rok kalendarzowy
przyjmuje się kwotę oszczędności nie wyższą niż 20 tysięcy złotych.
3. Jeżeli suma oszczędności zgromadzonych w danym
roku na rachunku docelowego oszczędzania przekracza kwotę ustaloną w
ust. 2, to wówczas nadwyżka oszczędności może być podstawą do uzyskania
premii w kolejnych latach, jednakże do wysokości tej kwoty.
4. Premię dopisuje się do stanu oszczędności na
imiennym rachunku docelowego oszczędzania w dniu otrzymania środków
budżetowych na ten cel. Premia powiększa kwotę oszczędności
zgromadzonych na tym rachunku.
Art. 15. 1.
Osoba fizyczna oszczędzająca w kasie jest obowiązana do zwrotu na
rachunek kasy równowartości uzyskanych w okresie oszczędzania premii
wraz z odsetkami ustawowymi, jeżeli wycofa środki zgromadzone na
rachunku w kasie lub przeznaczy je na inne cele niż określone w umowie,
a kasa do niezwłocznego przekazania zwróconych środków na rachunek
dochodów budżetowych ........................
2. W okresie obowiązywania ustawy premia przysługuje
osobie fizycznej wyłącznie w jednej kasie oszczędnościowo-budowlanej i
wyłącznie na jednym rachunku docelowego oszczędzania.
3. Skarbowi Państwa, przypadkach, o których mowa w
ust. 1, przysługuje w stosunku do kasy roszczenie o zwrot udzielonych
premii mieszkaniowych wraz z należnymi odsetkami.
4. Rada Ministrów określi, w drodze rozporządzenia,
szczegółowe warunki i tryb udzielania premii mieszkaniowej, a także jej
zwrotu, oraz tryb rozliczeń kasy z budżetem państwa z tytułu
udzielonych premii.
Art. 16. 1.
Kasa składa Ministrowi Infrastruktury, w terminie do 31 stycznia danego
roku:
- informację o stanie oszczędności na imiennych
rachunkach docelowego oszczędzania na dzień 31 grudnia poprzedniego
roku, według wzoru określonego, w drodze zarządzenia, przez Ministra
Infrastruktury,
- wniosek o przekazanie środków budżetowych w wysokości
premii mieszkaniowych przysługujących osobom oszczędzającym w kasie za
rok poprzedni.
2. Minister Infrastruktury przekazuje kasie środki,
o których mowa w ust. 1 pkt 2.
Rozdział
4
Zmiany w przepisach obowiązujących i przepisy końcowe
Art. 17. W
ustawie z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych
(Dz. U. z 1993 r. Nr 90, poz. 416 z późniejszymi zmianami) wprowadza
się następujące zmiany:, art. 21 w ust. 1 po pkt 5a dodaje się pkt 5b w
brzmieniu:
"5b)
premia mieszkaniowa dopisana do stanu oszczędności na imiennym rachunku
docelowego oszczędzania na podstawie przepisów o kasach
oszczędnościowo-budowlanych i wspieraniu przez państwo oszczędzania na
cele mieszkaniowe.";
Art. 18. W
ustawie z dnia 14 grudnia 1994 r. o Bankowym Funduszu Gwarancyjnym (Dz.
U. z 1995 r. Nr 4, poz. 18 i Nr 133, poz. 654 oraz z 1997 r. Nr 24,
poz. 119 i Nr 79, poz. 484) w art. 14 po ust. 1 dodaje się ust. 1a w
brzmieniu:
"1a. Dla
kas oszczędnościowo-budowlanych, działających na podstawie ustawy o
kasach oszczędnościowo-budowlanych i wspieraniu przez państwo
oszczędzania na cele mieszkaniowe, obowiązkowa opłata roczna, o której
mowa w art. 13 ust. 1, naliczana jest w wysokości nie przekraczającej
0,1% sumy aktywów bilansowych oraz gwarancji i poręczeń ważonych
ryzykiem."
Art. 19.
Ustawa wchodzi w życie po upływie 3 miesięcy od dnia ogłoszenia, z
wyjątkiem art. 17, który wchodzi w życie z dniem 1 stycznia 2007 r.
Uzasadnienie
Przedłożony projekt „Ustawy o kasach oszczędnościowo-budowlanych i
wspieraniu przez państwo oszczędzania na cele mieszkaniowe” dla mało i
średnio zarabiających rodzin jest zaktualizowaną wersją ustawy z roku
1997 roku. Zgłoszony przez grupę posłów II kadencji Sejmu
Rzeczypospolitej Polskiej latem roku 1995 projekt ustawy po dwuletniej
wnikliwej dyskusji i analizie został przyjęty przez Sejm w dniu 5
czerwca 1997 roku.
Z powodu nie wydania przepisów wykonawczych nie doszło jednak do
uruchomienia żadnej z czterech gotowych pod koniec roku 1998 do
podjęcia działalności „poselskich” kas budowlanych. Podstawowym
argumentem za zablokowaniem działania tych kas był fakt, że od
października roku 1996 rozpoczęły działalność tzw. „rządowe” kasy
mieszkaniowe i rzekomo wysokie koszty budżetowe zagwarantowanych przez
Ustawę premii mieszkaniowych dla osób oszczędzających na własne
mieszkanie. Zgodnie z przewidywaniami, „rządowy” system kas
mieszkaniowych umarł śmiercią naturalną. Popełniono wiele błędów przy
ich tworzeniu i zupełnie nie wykorzystano ponad stuletnich doświadczeń
europejskich. Wszystkie trzy kasy mieszkaniowe od ponad 3 lat nie
przyjmują już nowych klientów. O ile jeszcze w roku 2001 do tych kas
zapisało się 20 tys. oszczędzających rok później tylko 114 a w roku
2003 jedynie 40 nowych klientów! W kulminacyjnym momencie w trzech
polskich kasach mieszkaniowych oszczędzało ok. 70 tys. klientów.
Tymczasem w kasach budowlanych na Słowacji i w Czechach liczba klientów
wynosi odpowiednio 1,2 oraz 6,1 mln osób. Umowy
oszczędnościowo-kredytowe na cele mieszkaniowe zawarte w tych kasach
opiewają odpowiednio na 32 mld zł oraz 105 mld zł a więc na kwoty
wyższe niż wynosi obecny poziom skumulowanego zadłużenia z tytułu
kredytów mieszkaniowych we wszystkich polskich bankach.
W międzyczasie 3 kasy budowlane działające na Słowacji współfinansowały
787 tys inwestycji mieszkaniowych a 6 kas budowlanych działających w
Czechach budowę lub modernizację i remont 986 tys. mieszkań i domów
jednorodzinnych.
Należy podkreślić, że porównywalny sukces kasy budowlane odnoszą na
Węgrzech gdzie 3 kasy budowlane pozyskały 895 tys. oszczędzających i w
Chorwacji, gdzie w 4 kasach oszczędza 279 tys. klientów. Nawet w
Rumunii, gdzie pierwsza kasa budowlana podjęła działalność w czerwcu
2004 roku, w pierwszym roku przyjęła 65 tys. klientów. W tym miejscu
nawet nie ma co wspominać o tradycyjnie wysokich efektach działania
tych kas w Niemczech – 33 mln umów oraz w Austrii 5 mln umów.
Efektywność finansowania budownictwa mieszkaniowego, sprawność i
przejrzystość zarządzania środkami wspierania przez państwo
oszczędzających na cele mieszkaniowe a przede wszystkim bezpieczeństwo
samych klientów kas budowlanych przez ostatnie ponad 90 lat w Niemczech
i w Austrii sprawiły, że w obu tych krajach prowadzone są zaawansowane
rozważania wykorzystania kas budowlanych poprzez ich włączenie w proces
kumulowania oszczędności gospodarstw domowych na cele edukacyjne
dzieci, oczywiście również przy finansowym wsparciu państwa.
Rozwój gospodarczy tych krajów oraz systematyczne obniżanie inflacji
pozwoliły na systematyczne obniżanie poziomo premii budowlanej
wypłacanej we wszystkich tego systemu oszczędnościowo-kredytowych przez
rządy poszczególnych krajów.
W pierwszym roku funkcjonowania kas budowlanych na Słowacji – 1992 –
Słowacy byli wspierani premią budżetową w wysokości 40 % zgromadzonych
w kasie budowlanej oszczędności. Kolejno premia ta była obniżana w
tempie następującym:
1992
1997 2001
2003 2004
2005
40 % 30
% 25 %
20 % 15
% 14,5 %
Czeski Parlament obniżył premię z 25 % w roku 1993 do 15 % w roku 2004,
a Węgrzy tylko w pierwszym roku działania kas budowlanych byli
wspierani premią w wysokości 40 % a od kolejnego roku aż do dziś mogą
liczyć na pomoc swojego państwa na poziomie 30 %.
W projekcie ustawy proponowane jest wsparcie przez państwo
oszczędzających w kasach budowlanych corocznie naliczaną premią od
zgromadzonych w danym roku oszczędności – w wysokości 15 %.
W sytuacji niedoboru kapitału i katastrofalnego deficytu mieszkań,
niezbędnym ze strony państwa staje się nie tylko szybkie stworzenie ram
prawnych, umożliwiających działanie nowych instytucji i systemów
finansowania budownictwa mieszkaniowego. Uwzględniając relacje pomiędzy
kosztami budowy mieszkań i strukturą dochodów polskiej rodziny,
koniecznym jawi się wypracowanie nowego, ale sprawdzonego w działaniu,
efektywnego systemu pomocy państwa dla rozwoju budownictwa
mieszkaniowego. Z reguły ograniczone środki publiczne powinny być
wykorzystywane w sposób maksymalnie efektywny.
Celem proponowanej ustawy jest ustanowienie nowych rozwiązań prawnych,
umożliwiających uruchomienie w Polsce systemu docelowego oszczędzania
na cele mieszkaniowe, stworzenie nowych instytucji finansowych - Kas
budowlanych dla obsługi tego systemu oraz wspieranie przez państwo
oszczędzających na cele mieszkaniowe. Proponowany
oszczędnościowo-kredytowy system finansowania opiera się na niemieckim
systemie bausparen - "kolektywnej samopomocy finansowej" osób
zainteresowanych poprawą swojej sytuacji mieszkaniowej. Wspólne
oszczędzanie umożliwia uczestnikom tego systemu zrealizowanie ich
marzeń o własnych czterech ścianach. W krajach, w których system ten
funkcjonuje od lat, stał się on efektywnym instrumentem tworzenia
prywatnego kapitału, odgrywając znaczącą rolę w tworzeniu prywatnej
własności mieszkaniowej. To właśnie system docelowego oszczędzania jest
najefektywniejszym i najszybszym sposobem dochodzenia do własnego
mieszkania dla rodzin o średnich i niskich dochodach.
Od kilku miesięcy toczy się w Polsce dyskusja pomiędzy bankami i
nadzorem bankowym, wywołana – jak się podkreśla - dynamicznym rozwojem
kredytów mieszkaniowych dla gospodarstw domowych, dotycząca rosnącego
zagrożenia dla kondycji finansowej kredytobiorców, destabilizacji
systemu bankowego oraz kryzysu na rynku nieruchomości mieszkaniowych.
Niebezpieczeństwo takie wynika ze struktury zaciąganych obecnie
kredytów udzielanych głównie w walucie obcej (zwłaszcza we franku
szwajcarskim), kredytów o zmiennym oprocentowaniu a zwłaszcza z faktu
udzielania kredytów w kwotach przekraczających wartość finansowanych
nieruchomości – poprzez rezygnację banków z wymogu posiadania przez
inwestorów minimalnego nawet wkładu własnego.
Jak nigdy do tej pory ujawnia się potrzeba utworzenia kas budowlanych,
odgrywających również rolę bezpiecznego stabilizatora systemu
finansowania budownictwa mieszkaniowego poprzez oferowanie kredytów w
złotych o stałym i niskim oprocentowaniu oraz poprzez kumulowanie
wkładów oszczędnościowych przez przyszłych nabywców domów i mieszkań.
To właśnie kasy budowlane pełnią w innych krajach funkcję amortyzatora
wahań koniunktury na rynku nieruchomości, dzięki kreowaniu wkładu
własnego kredytobiorców i właścicieli mieszkań.
System kas budowlanych – docelowego, wspieranego przez Państwo
oszczędzania na cele mieszkaniowe – określany jest mianem "mini-rynku
kapitałowego". Dzięki własnemu, niezależnemu systemowi refinansowania
/wkłady oszczędnościowe/ w dużym stopniu niezależnie od właściwego
rynku kapitałowego kasy budowlane gwarantują klientom:
- niskie oprocentowanie kredytu mieszkaniowego w
walucie krajowej,
- niezmienność oprocentowania przez cały okres trwania
umowy,
- oprocentowanie w okresie oszczędzania, którego
atrakcyjność zwiększana jest (we wszystkich krajach) poprzez
korzystanie z pomocy państwa, w formie premii mieszkaniowej, dopłacanej
corocznie na rachunek oszczędnościowy klienta.
Kasy budowlane ze swoim specyficznym produktem - umową
oszczędnościowo-kredytową na cele mieszkaniowe - są niezbędnym
uzupełnieniem sprawnie funkcjonującego rynku usług finansowych. Bardzo
często kasy budowlane stanowią podstawowy filar systemów finansowania
potrzeb mieszkaniowych.
Filarem funkcjonowania docelowego systemu oszczędzania na cele
mieszkaniowe oraz działania kas budowlanych jest umowa docelowego
oszczędzania, zawierana pomiędzy oszczędzającym a kasą. Podstawową
zasadą realizacji tej umowy jest zachowanie ekwiwalentności wzajemnych
świadczeń oszczędzającego i kasy, co stanowi jedną z gwarancji
płynności Kas. Kasa przyjmuje wkłady oszczędnościowe od oszczędzających
i z gromadzonych w ten sposób środków udziela im kredytów na realizację
celów mieszkaniowych. W rozumieniu proponowanej ustawy, celem
mieszkaniowym jest zarówno budowa budynków mieszkalnych, zwłaszcza
domów jednorodzinnych, kupno mieszkań prywatnych i własnościowych, jak
również przebudowa, modernizacja i remont istniejącej substancji
mieszkaniowej.
Funkcjonowanie systemu docelowego oszczędzania na cele mieszkaniowe
można przedstawić następująco: oszczędzający po podpisaniu umowy
docelowego oszczędzania, w której określona zostaje suma jego
zamierzonych wydatków na cele mieszkaniowe, systematycznie gromadzi na
oprocentowanym koncie w kasie swój wkład oszczędnościowy, przy czym
podpisana umowa oraz zgromadzone oszczędności uprawniają
oszczędzającego do otrzymania kredytu w wysokości równej kwocie
zgromadzonego przez niego wkładu. Oprocentowanie kredytu w Kasie
budowlanej jest niezależne od poziomu oprocentowania na rynku
kapitałowym i pozostaje niezmienne przez cały okres spłaty. Wysokość
oprocentowania kredytu w Kasach budowlanych leży - nawet w krajach o
niskiej inflacji - zdecydowanie poniżej rynkowego oprocentowania
kredytów. Zabezpiecza to przyszłego inwestora mieszkaniowego przed
ryzykiem zmiany warunków spłaty kredytu. Z chwilą otrzymania kredytu
przez oszczędzającego rozpoczyna się ściśle określony okres spłaty.
Dzięki gwarantowanemu stałemu oprocentowaniu kredytu możliwe jest
dokładne określenie zarówno wysokości comiesięcznych spłat, jak również
łącznego kosztu spłaty otrzymanego kredytu. Specjalne
matematyczno-bankowe "oprzyrządowanie" umowy docelowego oszczędzania w
postaci tzw. taryf umożliwia zaprezentowanie oszczędzającemu możliwych
planów oszczędzania i spłaty kredytu oraz ostatecznego obciążenia
finansowego. Pozwala to oszczędzającemu wybrać najkorzystniejszą dla
niego taryfę umowy.
Przyjęcie proponowanej ustawy otworzy przed polskimi rodzinami szansę
skorzystania z podstawowej zalety systemu docelowego oszczędzania na
cele mieszkaniowe - dostępności kredytu mieszkaniowego o niskim i
niezmiennym przez cały okres spłaty oprocentowaniu. W gospodarce
wolnorynkowej mieszkanie również powinno być towarem. Tylko budownictwo
mieszkaniowe funkcjonujące na zasadach wolnorynkowych może stać się
lokomotywą rozwoju gospodarczego. Z drugiej strony każde państwo o
rozwiniętej gospodarce rynkowej w mniejszym lub większym stopniu
wspiera finansowo swoich obywateli w realizacji ich potrzeb
mieszkaniowych, ułatwiając im nabycie specyficznego towaru, jakim jest
mieszkanie.
Ustawa ściśle określa aktywny i efektywny sposób wspierania przez
państwo gromadzenia prywatnych środków finansowych na poprawę sytuacji
mieszkaniowej, preferując bezpośrednią formę pomocy finansowej w
postaci premii, mieszkaniowej, kierowanej do oszczędzających i
powiększającej ich wkład oszczędnościowy. Jest to forma obciążająca
budżet państwa ex post. Premia mieszkaniowa, w przeciwieństwie do ulgi
podatkowej, uzależnia rozmiary pomocy od indywidualnego finansowego
wysiłku oszczędzającego, powiększa przyszły kapitał inwestycyjny, ma
działanie antyinflacyjne i stymuluje postawy prooszczędnościowe. Premia
mieszkaniowa jest nie tylko bardziej efektywna od stosowanej w innych
systemach ulgi podatkowej, lecz także bardziej sprawiedliwa społecznie.
Zaangażowanie finansowe państwa ogranicza się w tym przypadku tylko i
wyłącznie do jednorazowego corocznego przekazywania za pośrednictwem
Kas prostej do oszacowania, łącznej sumy premii mieszkaniowych dla
oszczędzających w tym systemie. Kasy budowlane zdejmują, też z urzędów
centralnych całą, "papierkową robotę" z tym związaną.
Wstępna analiza wysokości obciążenia budżetu państwa z tytułu
wypłacania premii oszczędzającym w tym systemie, przedstawiona w
poniższej tabeli wskazuje, że poziom tego obciążenia stanowiłby
nieznaczny procent nakładów budżetowych ponoszonych corocznie na sektor
mieszkalnictwa.
Przyjęcie liczby nowych osób corocznie przystępujących do oszczędzania
w kasach budowlanych na poziomie 250 tys. może się wydawać zawyżone
biorąc pod uwagę liczbę udzielanych obecnie w ciągu roku kredytów
hipotecznych (na poziomie 200 tys.), liczbę inwestycji mieszkaniowych w
budowie, oraz liczbę wydawanych pozwoleń budowlanych. Jest też problem
w jaki sposób na te szacunki wpłyną negatywne doświadczenia z
podejmowanymi w Polsce kolejnymi próbami uruchomienia nowych systemów
finansowania mieszkalnictwa (książeczki mieszkaniowe, kasy
mieszkaniowe). Z drugiej strony biorąc pod uwagę doświadczenia naszych
południowych sąsiadów założony poziom oszczędzających wydaje się być
zasadnym.
Zakłada się, że po od 7 roku poziom oszczędzających (a więc i
korzystających z premii budżetowej) stabilizuje się wskutek
przechodzenia części klientów kas budowlanych z fazy oszczędzania do
fazy realizacji inwestycji i spłaty kredytu.
Pomimo zaproponowanego w ustawie poziomu premiowanych corocznie nowo
zaoszczędzonych środków w wysokości 15.000,- zł do analizy przyjęto
uśredniony poziom gromadzonych oszczędności w wysokości 12.000,- zł.
Symulacja
wydatków budżetowych na premie dla oszczędzających
|
2007
|
2008
|
2009
|
2010
|
2011
|
2012
|
2013
|
2014
|
Liczba
nowych oszczędzających klientów (tys)
|
1000
|
100
|
150
|
200
|
200
|
200
|
200
|
200
|
Liczba
oszczędzających narastająco (tys) |
100 |
200 |
450 |
650 |
850 |
1.050 |
1.250 |
1.250 |
Obciążenie
budżetu premią Mieszkaniową (w mln zł) |
0 |
180 |
360 |
810 |
1.170 |
1.530 |
1.890 |
1.890 |
Fundusz
kredytowy (mld zł) |
1,2 |
2,6 |
8,4 |
17,0 |
28,4 |
42,5 |
60 |
60 |
Należy raz jeszcze podkreślić, że wypłacane obywatelom premie są
jedynym, prostym do prognozowania kosztem budżetu wynikającym z
uruchomienia i funkcjonowania proponowanego w projekcie ustawy systemu.
Proponowany system nie wymaga ulg podatkowych dla Kas budowlanych,
kapitału dla ich uruchomienia, gwarancji skarbu państwa dla
oszczędności gromadzonych w tym systemie, jak również nie zakłada
korzystania z preferencyjnych środków publicznych dla regulowania
płynności. Premie mieszkaniowe zasilają fundusz kredytowy Kas i służą
wyłącznie realizowaniu jej podstawowej działalności kredytowej. Koszty
działania Kas pokrywane są, z pobieranych prowizji i opłat oraz
minimalnej marży w założeniu nie większej niż 3 punkty procentowe/-
różnicy między oferowanym, stałym oprocentowaniem oszczędności a
oprocentowaniem udzielanych kredytów. Ponadto, począwszy od 3 roku
powstania kas budowlanych wydatki budżetu na premie mieszkaniowe będą
rekompensowane dodatkowymi wpływami do budżetu z tytułu podatków od
nowych inwestycji mieszkaniowych uruchomionych dzięki atrakcyjnemu
finansowaniu przez kasy budowlane. Przeprowadzone symulacje w rachunku
ciągnionym wykazują ponadto, że po 6-7 latach te dodatkowe coroczne
wpływy do budżetu przewyższą wartość bieżącej pomocy państwa dla
oszczędzających w kasach budowlanych.
Zapewnienie odpowiednich warunków mieszkaniowych i dążenie do ciągłej
ich poprawy powinno leżeć w gestii samych zainteresowanych. Żadne
państwo nie jest w stanie zagwarantować mieszkania wszystkim swoim
obywatelom. Może natomiast i powinno stwarzać odpowiednie mechanizmy i
formy pomocy finansowej, aby maksymalnie poszerzać krąg tych, którzy
sami będą rozwiązywać swoje problemy mieszkaniowe. Z makroekonomicznego
punktu widzenia system docelowego oszczędzania na cele mieszkaniowe
poprzez gromadzenie prywatnego kapitału oraz finansowanie budownictwa
mieszkaniowego inicjuje poprawę koniunktury w wielu gałęziach przemysłu
oraz stanowi istotny czynnik stabilnej gospodarki wolnorynkowej.
Dotychczasowe doświadczenia funkcjonowania tego systemu potwierdzają,
że jest on w stanie zmobilizować imponujące kwoty prywatnych
oszczędności na inwestycje mieszkaniowe.
Taki system gromadzenia prywatnego kapitału i finansowania budownictwa
mieszkaniowego działa tłumiąco na inflację. Po zgromadzeniu przez
oszczędzającego wkładu w wysokości 50 % określonej w umowie sumy,
faktyczna suma oszczędności wraz z odsetkami, finansową pomocą państwa
oraz kredytem kierowana jest bezpośrednio na inwestycje budowlane i
remontowe. Zwiększenie napływu kapitału inwestycyjnego przysparza
miejsc pracy nie tylko w samym budownictwie, lecz również w innych
gałęziach przemysłu, handlu i w rzemiośle. Poprzez napędzanie
koniunktury w budownictwie mieszkaniowym, system docelowego
oszczędzania staje się siłą napędową rozwoju całej gospodarki
narodowej. Również z punktu widzenia polityki mieszkaniowej godna uwagi
jest rola odgrywana przez ten system. Upowszechniając finansowanie
własnych czterech ścian system zapobiega gwałtownemu wzrostowi cen na
rynku mieszkaniowym. Poprzez zwiększanie udziału kapitału własnego
przyszłych mieszkańców w finansowaniu inwestycji mieszkaniowych, system
docelowego oszczędzania zapobiega ich zbytniemu zadłużania się, co
również działa antyinflacyjnie. Analizy porównawcze wyraźnie wskazują,
że kraje, w których poprzez regulacje podatkowe preferuje się
finansowanie budownictwa mieszkaniowego wyłącznie poprzez zaciąganie
kredytów, a nie poprzez wstępne oszczędzanie na ten cel, problemy
mieszkaniowe są zdecydowanie większe. System docelowego oszczędzania na
cele mieszkaniowe jest idealnym rozwiązaniem w sytuacji niedoboru
środków finansowych na inwestycje mieszkaniowe. Szczególnie istotną
rolę może odegrać w finansowaniu modernizacji i remontów stałej
substancji mieszkaniowej, zwłaszcza przy relatywnie wysokim poziomie
prywatnej własności mieszkaniowej i faktycznym stanie tych zasobów.
System docelowego oszczędzania na cele mieszkaniowe można określić
mianem "minirynku kapitałowego". Dzięki własnemu, niezależnemu
systemowi refinansowania /wkłady oszczędnościowe! oraz wewnętrznej
synchronizacji procesów oszczędzania i kredytowania jest on w zasadzie
niezależny od sytuacji panującej na rynku kapitałowym. Jest to
charakterystyczna cecha tego systemu, będąca kolejnym gwarantem jego
płynności. Kasy budowlane, ze swoim specyficznym produktem, jakim jest
umowa docelowego oszczędzania na cele mieszkaniowe powinny być
niezbędnym uzupełnieniem sprawnie funkcjonującego rynku usług
finansowych w Polsce. Tym bardziej, że ich produkt, adresowany do
konkretnego klienta nie zastąpi dotychczasowych typowych bankowych
lokat oszczędnościowych i nie spowoduje przesunięcia oszczędności
zgromadzonych w bankach uniwersalnych, a będzie stymulował tworzenie
dodatkowych oszczędności przez zainteresowanych poprawą swoich warunków
mieszkaniowych.
Kasy budowlane będąc elementem systemu bankowego podlegać będą prawu
bankowemu z wszystkimi pozytywnymi tego konsekwencjami. Ustawa umożliwi
tworzenie wielu odrębnych, działających na zasadach rynkowych Kas
budowlanych, tak aby warunki konkurencji gwarantowały oferowanie
klientom optymalnych warunków umów docelowego oszczędzania.
Pomijając fakt braku właściwego i kompleksowego programu
mieszkaniowego, nie mamy również w Polsce systemu gwarantowanego,
masowego oszczędzania na własne mieszkania przez mało i średnio
zarabiające rodziny. Bez środków własnych obywateli nie można w dalszej
perspektywie przyspieszyć rozwoju budownictwa mieszkaniowego i
ratowania istniejących zasobów mieszkaniowych. Stąd kluczowa sprawa
rozwoju w Polsce systemu kas budowlanych.
Tradycyjne negatywne skojarzenia z dawnymi książeczkami mieszkaniowymi
PKO BP oraz najświeższa historia z kasami mieszkaniowymi nie pomogą w
tworzeniu takiego systemu długoterminowego oszczędzania, niezbędne
będzie zaangażowanie w ten system instrumentów finansowego wsparcia ze
strony państwa.
Odbudowa zaufania do systematycznego oszczędzania na mieszkania będzie
trudna, ale nie ma możliwości bezpiecznego mieszkaniowego
długoterminowego rozwoju budownictwa mieszkaniowego bez masowych kas
budowlanych wzorowanych na doświadczeniach europejskich.
Warszawa, kwiecień 2006 r.
 Warszawa, 29 marca
2006 roku
Pan Piotr Styczeń
Sekretarz Stanu w
Ministerstwie
Transportu i Budownictwa

W nawiązaniu do fragmentu naszej rozmowy dotyczącego
kas budowlanych chciałbym poinformować Pana Ministra, że ich utworzenie
jest jednym z podstawowych postulatów Kongresu Budownictwa. Kasy
budowlane mają 100 – letnią tradycję i bardzo dobrą renomę w całej
Europie, głównie ze względu na bezpieczeństwo gromadzonych w nich
oszczędności oraz systemy dopłat dla oszczędzających ze środków
publicznych.
Kasy budowlane są praktycznie jedynym sposobem na
stworzenie realnych perspektyw zdobycia własnych mieszkań przez rodziny
mało i średnio zarabiające. Dopłaty do oszczędzających w kasach
mieszkaniowych są stosunkowo niewielkie, a po kilku latach zwracają się
z nawiązką do budżetów państw. Przykładowo z symulacji kosztów do
ustawy, której byłem autorem, wynikało, że po 5 latach najwyższe
dopłaty wyniosą w skali roku ok. 1 mld zł (w tym czasie wydatki na
sferę mieszkaniową wynosiły rocznie ok. 2-3 mld zł, a dopłaty do ulg
budowlanych i remontowych ok. 6 mld zł rocznie). Można więc powiedzieć,
że w stosunku do wydatków ogółem były to kwoty niewielkie, a zyski z
ożywienia rynku po kilku latach przewyższały dopłaty.
Ustawa o kasach budowlanych przyjęta w czerwcu
1997r. i podpisana przez Prezydenta nie weszła nigdy w życie, bowiem
ówczesny wicepremier L. Balcerowicz przez 4 lata samowolnie i świadomie
nie wydał jedynego potrzebnego przepisu wykonawczego. Dzisiaj na mocy
prawie identycznej ustawy Czesi mają 5 mln rachunków w kasach, na
ogólną wartość ok. 35 mld EUR, a Polska w ogóle nie ma tego typu kas.
W swoich podstawowych dokumentach Stałe
Przedstawicielstwo Kongresu Budownictwa zostało zobowiązane do
podejmowania wszelkich możliwych działań w celu utworzenia kas
budowlanych w Polsce. Informując o powyższym przesyłam w załączeniu
kilka opracowań w tej sprawie. W sprzyjających okolicznościach Kongres
jest gotów podjąć się przygotowania stosownego projektu ustawy.
Z poważaniem
Roman Nowicki
Przewodniczący Stałego Przedstawicielstwa
Kongresu Budownictwa

KASY BUDOWLANE
Minęło już 8 lat od uchwalenia w dniu 5 czerwca 1997
roku Ustawy o kasach budowlanych. Wskutek destruktywnego działania
kolejnych szefów resortów finansów i budownictwa nie doszło jednak do
uruchomienia żadnej z czterech gotowych pod koniec roku 1998 do
podjęcia działalności kas budowlanych. Podstawowym argumentem za
zablokowaniem działania tych kas był fakt, że od października roku 1996
rozpoczęły działalność kasy mieszkaniowe – w ocenie wspomnianych już
szefów resortów lepsze od kas budowlanych oraz zagrożenie budżetu z
tytułu premii budownlanych, które miały być dopłacane z buzetu
oszczędzającym w kasach budolwanych, argumentują że kasy budowlane
uruchomione dwa-trzy lata wczesniej na Słowacji i w Czechach już
doprowadziły do „zduszenia budżetu tych krajów”.
Obecny dynamiczny rozwój kredytów hipotecznych budzi niepokój nadzoru
bankowego, pojawiły się pierwsze publikacje ostrzegające przed
zbliżającym się kryzysem rynku nieruchomości. Rosnące zadłużenie
zwłaszcza w walutach obcych, zmienne oprocentowanie tych kredytów, a
zwłaszcza fakt udzielania przez niektóre banki uniwersalne kredytów w
kwotach przekraczających wartość finansowanych nieruchomośći mogą
stworzyć zagrożenie dla kondycji finansowej i kredytobiorców i banków.
Tymczasem zgodnie zresztą z przewidywaniami,
domorosły system kas mieszkaniowych umarł śmiercią naturalną.
Popełniono wiele błędów przy ich tworzeniu i zupełnie nie wykorzystano
ponad stuletnich doświadczeń europejskich. Wszystkie trzy kasy
mieszkaniowe, które miały być lepsze od budowlanych w praktyce
zaprzestały działalność a na pewno nie przyjmują już nowych klientów. O
ile jeszcze w roku 2001 do tych kas zapisało się 20 tys oszczędzających
rok później tylko 114 a w roku 2003 jedynie 40 !!! W kulminacyjnym
momencie w trzech polskich kasach mieszkaniowych oszczędzało 51 tys.
klientów. W sumie w ciągu ośmiu lat działania kas mieszkaniowych
zapisało siędo nich 82 tys. klientów.
Tymczasem w kasach budowlanych u naszych południowych sąsiadów liczba
klientów kas budowlanych wynosi wzrosła w roku 2004 do około 1 mln na
Słowacji i na Węgrzech a prawie 5 mln w Czechach.. Umowy
oszczędnościowo-kredytowe na cele mieszkaniowe zawarte w tych kasach
opiewają odpowiednio w mld. Є na 8,5 (Słowacja), 36 (Czechy) oraz 4,2
mld Є (Węgry).zł.
W międzyczasie kasy budowlane na Słowacji współfinansowały 787 tys
inwestycji mieszkaniowych a w Czechach budowę lub modernizację i remont
964 tys. mieszkań i domów jednorodzinnych.
Należy podkreślić, że porównywalny sukces kasy budowlane odnoszą na
Węgrzech i w Chorwacji, a od roku również w Rumunii, w Kazachstanie
oraz w Chinach, nie wspominając o tradycyjnych efektach działania tych
kas w Niemczech – 33 mln umów oraz w Austrii 5 mln umów.
Rozwój gospodarczy tych krajów oraz systematyczne obniżanie inflacji
pozwoliły na systematyczne obniżanie poziomo premii budowlanej
wypłacanej we wszystkich tego systemu oszczędnościowo-kredytowych przez
rządy poszczególnych krajów.
W pierwszym roku funkcjonowania kas budowlanych na Słowacji – 1992 –
Słowacy byli wspierani premią budżetową w wysokośći 40 % zgromadzonych
w kasie budowlanej oszczędności. Kolejno premia ta była obniżana w
tempie następującym:
1992
1997
2001 2003
2004 2005
40 %
30 % 25 %
20 %
15 % 14,5 %
Czeski Parlament obniżył premię z 25 % w roku 1993 do 15 % w roku 2004,
a Węgrzy tylko w pierwszym roku działania kas budowlanych byli
wspierani premią w wysokości 40 % a od kolejnego roku aż do dziś mogą
liczyć na pomoc swojego państwa na poziomie 30 %.
Pomijając fakt braku właściwego i kompleksowego
programu mieszkaniowego, nie mamy również w Polsce systemu
gwarantowanego, masowego oszczędzania na własne mieszkania przez mało i
średnio zarabiające rodziny. Bez środków własnych obywateli nie można w
dalszej perspektywie przyspieszyć rozwoju budownictwa mieszkaniowego i
ratowania istniejących zasobów mieszkaniowych. Stąd kluczowa sprawa
rozwoju w Polsce systemu kas budowlanych.
W 40 milionowej Polsce w ciągu ośmiu lat otworzono w
kasach mieszkaniowych zaledwie 82 tysiące rachunków, a w 2 milionowej
Słowenii otworzono 76 tysięcy rachunków tylko w pierwszym roku
działania kas budowlanych. W 10 milionowych Czechach otworzono ponad 5
milionów rachunków, a na Węgrzech przy zbliżonej liczbie mieszkańców
ponad milion rachunków. Pozostawmy na boku pytanie dlaczego tak się
stało w porównywalnych pod każdym względem warunkach. Jedne kraje
europejskie poszły wyraźnie do przodu, a Polska pozostała w dołkach
startowych. Odbudowa zaufania do systematycznego oszczędzania na
mieszkania będzie trudna, ale nie ma możliwości rozwoju budownictwa
mieszkaniowego bez masowych kas budowlanych wzorowanych na
doświadczeniach europejskich.
Pomoc budżetowa państw europejskich
dla oszczędzających w
kasach budowlanych
|
Słowacja
|
Czechy |
Węgry |
Chorwacja |
Rumunia
|
Austria |
Niemcy* |
Maksymalna
wysokość
Premiowanych oszczędności
|
444
|
657
|
977
|
627
|
787
|
1.000
|
512
|
Premia
procentowo |
14,5
% |
15
% |
30
% |
25
% |
30
% |
3,5
% |
8,8
% |
Maksymalna
premia rocznie |
64 |
99 |
293 |
156 |
236 |
35 |
45 |
Średnie
wynagrodzenie miesięczne |
394 |
592 |
776 |
749 |
236 |
2.050 |
2.000 |
Maksymalna
premia w % miesięcznego wynagrodzenia |
16,3
% |
16,6
% |
37,8% |
20,9
% |
100
% |
1,7
% |
2,3
% |
Kwoty podane w
przeliczeniu na walutę Є
* w przypadku małżeństwa premia przysługuje każdemu z małżonków
Opracowanie J.Furga 2005
|
Ustwa
o Kasach Budowlanych
|
Liczba
Kas Budowlanych |
Liczba
oszczędzających (mln) |
Niemcy
|
01.01.1973
r.
|
25
|
33,0
|
Austria |
01.04.1994
r. |
5 |
5,06 |
Słowacja |
06.05.1992
r. |
3 |
1,03 |
Czechy |
01.04.1993
r. |
6 |
4,98 |
Węgry |
01.01.1997
r. |
3 |
0,9 |
Polska |
05.06.1997
r. |
X |
X |
Chorwacja |
01.01.1998
r. |
4 |
0,3 |
W ROCZNICĘ ...

Polska
znalazła się na ostatnim miejscu w Europie w ilości mieszkań
użytkowanych na 1000 mieszkańców. Polska ma najgorszy po wojnie projekt
budżetu na 2005 rok dla sfery mieszkaniowej. W Polsce brakuje 1,5
miliona mieszkań a około 3 miliony mieszkań wymagają gruntownych
remontów. Nie ma możliwości rozwiązania tego problemu bez środków
własnych ludności – tymczasem jako jedyni zniszczyliśmy świadomie kasy
budowlane wzorowane na doświadczeniach europejskich. W 1997 roku Sejm,
Senat i Prezydent podpisali i przyjęli stosowną ustawę, ale Wicepremier
Balcerowicz stawiając się ponad prawem nie wydał przez lata jedynego
potrzebnego rozporządzenia. W Niemczech, kolebce kas budowlanych, na
koniec 2003 roku zawartych było ponad 33 miliony umów w 27 kasach.
SKANDAL Z KASAMI

Nie ma możliwości
rozwiązania problemu mieszkaniowego bez uruchomienia masowego
wiarygodnego systemu oszczędzania przez mało i średnio zarabiające
rodziny.
- 1996 rok. Pod naciskiem rządu zostaje uchwalona,
pomimo zdecydowanej krytyki przyjętych rozwiązań, ustawa o kasach
mieszkaniowych.
- 5 czerwca 1997 rok. Po uchwaleniu przez Sejm i Senat
Prezydent R.P. podpisał ustawę o kasach oszczędnościowo budowlanych i
wspieraniu przez państwo oszczędzania na cele mieszkaniowe, która była
wzorowana na prawie stuletnich doświadczeniach europejskich.
- 1997 rok. Wicepremier Balcerowicz przeciwstawia się
ustawie twierdząc, że przyniesie ona straty budżetowi i nie wydaje
jedynego potrzebnego przepisu wykonawczego. Tym samym ustawa nie
wchodzi w życie.
- 23 listopada 2001 roku. Premier L. Miller w sposób
zakamuflowany, przy okazji jednoczesnej nowelizacji kilkunastu ustaw
(!), uchyla ustawę o kasach oszczędnościowo – budowlanych, która
praktycznie nigdy nie weszła w życie na skutek oporu Wicepremiera
Balcerowicza.
- W wyniku tych działań ustawa z 1996 roku umarła
śmiercią naturalną, a ustawa z 1997 roku nigdy nie weszła w życie.
W Polsce znowu coś się nie
udało. Tymczasem u sąsiadów ustawy wzorowane często na ustawie polskiej
przyniosły następujące rezultaty:
Kraj
|
Liczba
oszczędzających |
Wartość
umów na cele mieszkaniowe |
Czechy
|
5
mln |
36,0
mld EUR
|
Słowacja |
1
mln |
8,5
mld EUR |
Węgry |
1
mln |
4,2
mld EUR |
Polska |
0 |
0 |
Czy można się w tych
warunkach dziwić, że Polska umacnia nieustannie swoją ostatnią pozycję
w mieszkalnictwie europejskim.
Za tą sytuację są
odpowiedzialni konkretni politycy, a nie stan polskiej gospodarki.
|